سرمایه اجتماعی* را میتوان
حاصل روابط مثبتی در جامعه دانست و آن را به مجموع منابعی که در ذات روابطِ سازمان
اجتماعی بهوجود میآیند و زندگی اجتماعی را مطلوبتر میسازند، اطلاق کرد. درواقع
این نوع سرمایهها، شامل روابطی است که به نفع طرفین باشد و به وسیله معیارهای
اعتماد و تعامل توصیف میشود. سرمایههای اجتماعی پدیدهای است غیررسمی که در
روابط اجتماعی گروهی از افراد وجود دارد. بهعبارت دیگر میتوان گفت سرمایهدارترین،
افراد و جوامعی هستند که از بیشترین سطح روابط اجتماعی پایدار و مؤثر و ارتباطات
شبکهای در جهت دستیابی به پیشرفت برخوردارند. این سرمایههای اجتماعی یا همان
روابط اجتماعیِ محکم میان افراد، میتواند در بسیاری از موارد، به نفعشان باشد. درواقع
رشد فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی، از نظر کیفی و کمی، میتواند گستره ارتباطات
انسانی را بسط داده و ارکان مختلف حیات اجتماعی را تحتتأثیر خود قرار دهد. بهطور
کلی، هر چه انسانها مردمان بیشتری را بشناسند و هر چه وجه اشتراک بیشتری با هم
داشته باشند، سرمایه اجتماعی افزونتری خواهند داشت. آشنایی با افراد جدید، دوستان،
شخصیتهای هنری، اجتماعی، فرهنگی و علمی که در عالم واقعی، خارج از محدوده اینترنت،
اصلا امکان نداشته است، میتواند در اشتغال، کسب تجارب زندگی و ادامه تحصیل بسیار
مفید باشد. به هر شکل امکاناتی نظیر تلفن همراه، اینترنت، وبلاگها و شبکههای اجتماعی زمینهساز
فضاهای اجتماعی جدید گشته است که میتواند فرصتهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و
حتی فرصتهای شغلی برای زنان بهوجود آورد و مناسبات اجتماعی حاکم میان آنان را
تغییر دهد. این امکانات میتواند زمینه آشنایی بانوان را با دوستان جدید بهوجود
آورد و این دوستیها را علاوه بر فضای مجازی، در فضای واقعی نیز ادامه دهند. اینترنت
تأثیر مستقیمی بر سرمایه اجتماعی دارد و میتواند از راه برقراری و افزایش
ارتباطات دوسویه، به نوعی باعث ایجاد سرمایه اجتماعی شود و اسباب افزایش تعهد مدنی،
اعتماد و مشارکت اجتماعی را فراهم سازد و موجب ایجاد جامعهای مبتنی بر شبکه شود.
امروزه بخش قابل توجهی از سرمایه اجتماعیِ افرادِ جامعه در شبکههای اجتماعی و
وبلاگها شکل میگیرد. به عنوان مثال، نویسنده کتاب
حاضر از طریق اینترنت و وبلاگنویسی بهسرمایههای اجتماعی فراوانی دست یافته است
که از آن جمله میتوان به سرکار خانم دکتر احمدنیا، مدیر وبلاگ "از
زندگی" اشاره کرد که اثر حاضر هم به مقدمه ایشان مزین شده است.
صفحه 258-257 کتاب زنان دات آیتی